Τον περασμένο μήνα, στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, ένας μηχανικός κάθισε στον υπολογιστή του και με ένα joystick (όχι, δεν έπαιζε video game) έγινε ο καπετάνιος ενός τεράστιου φορτηγού το οποίο έπλεε χιλιάδες μίλια μακριά, στις ακτές της Σκωτίας. Όπως γράφει το BBC, το χειριστήριο του ήταν συνδεδεμένο με το πλοίο μέσω δορυφόρου, δίνοντας του τη δυνατότητα να ελέγχει εξ ολοκλήρου και με απόλυτη ακρίβεια τις κινήσεις του σκάφους. Εν τω μεταξύ, πάνω στο πλοίο, μέλη του πληρώματος παρακολουθούσαν τη δοκιμή επιβλέποντας τα όργανα και νιώθοντας το πλοίο να κινείται κανονικά κάτω από τα πόδια τους. Πρόκειται για μια φιλόδοξη ιδέα και την ίδια στιγμή μια μεγάλη πρόκληση για τον 21ο αιώνα, καθώς το παγκόσμιο εμπόριο και η κλιματική αλλαγή είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένα, από τη στιγμή που τα καιρικά φαινόμενα και η άνοδος της θάλασσας επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τις μεταφορές φορτίων. Τα πλοία θα μπορούν να λειτουργούν χωρίς καπετάνιο και μία μέρα, όχι τόσο μακρινή, να ελέγχονται από απόσταση χιλιάδων μιλίων, όχι από ανθρώπους, αλλά από υπολογιστές. Ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο κυβερνήτης των πλοίων του μέλλοντος -άνθρωπος, ή μήπως ρομπότ- ο σχεδιασμός εμπορικών πλοίων θα αλλάξει. Για παράδειγμα, τα πλοία στο μέλλον θα είναι κατασκευασμένα από σύνθετα υλικά, για παράδειγμα ίνες γυαλιού και πλαστικό. Το κέρδος θα είναι πολλαπλό: Σημαντική μείωση του βάρους των σκαφών, άρα μικρότερη κατανάλωση καυσίμων και ταυτόχρονα, αύξηση της χωρητικότητας για το φορτίο. Ο άνεμος και η ηλιακή ενέργεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν επιπρόσθετα για τη μείωση της κατανάλωσης καυσίμων. Από την ανανεώσιμη ενέργεια, περίπου το 80% θα προέλθει από τον άνεμο και ένα επιπλέον 20% από ηλιακά πάνελ. Τα πλοία του μέλλοντος, τα τέρατα σκάφη που θα καθοδηγούνται από την άλλη άκρη του κόσμου, σαν να είναι παιχνίδια, θα είναι κατασκευασμένα από φουτουριστικά υλικά τα οποία θα μειώνουν τις εκπομπές αερίων και επιπλέον, θα τροφοδοτούνται από τον ήλιο. Και μπορούν να αλλάξουν τους ωκεανούς για πάντα.